Being down under

Jaja ik ben aangeland in mijn gastgezin. Na een lange vlucht van 13 uur vliegen ben ik geland op Melbourne, waarna ik met trein en bus in Mount Gambier ben aangeland. Tja wat zou ik hier eens over vertellen.

Om aan te sluiten bij mijn vorige verhaal, ik ben dus rustig naar mijn gate gehobbeld, waarna ik daar zowaar aan de praat raakte met normale mensen (in de zin van gewoon Australiërs). Vet leuk was dat, en vooral alles was beautiful, ja en dan ook alles, dus zij vragen wat doe je voor studie, nou plant sciences, o ja beautiful. Wat ga je doen in Australië, ja onderzoek, o ja beautiful. Welk gebied, oo beautiful area. Al met al mijn leven was/is mooi volgens die vrouw. Fijn dat andere mensen dat bepalen voor je. Maar in ieder geval het was gezellig en ze wenste mij een goede reis aangezien ze aan de andere kant van het vliegtuig zat samen met haar Ierse man en Australische dochter (zelf kwam ze uit Nieuw-Zeeland).

De reis is samen te vatten in de woorden OERSAAI en LANGDURIG. Het was gewoon echt een lange zit. En de dames aan beide zijden van mij hadden ook niets te melden wat het er niet gezelliger opmaakt. Wat wel grappig, of niet persé grappig maar op z'n minst opmerkelijk was, was dat voordat we gingen opstijgen werd er een Arabisch bandje gedraaid waarop een gebedje stond voor een behouden vlucht. Ja dat vond ik gewoon best apart. Temeer omdat in dat hele vliegtuig geen islamiet te bekennen was, ik was namelijk omringt door aussie's of anders mensen uit Engeland o.i.d. want ze spraken allemaal veel te mooi Engels en ze zagen er niet Arabisch/ moslims uit.

Tijdens de vlucht zijn we echt weer volgestouwd met eten, al waren er nu wel dingen waarvan ik dacht als ik morgen ziek ben, dan is dat niet heel raar. Verder heb ik niet zoveel gedaan behalve in heel veel verschillende posities hangen/liggen in de hoop dat ik kon slapen, wat uiteindelijk niet heel goed gelukt is.  Naja na de vlucht kwam ik die ene vrouw weer tegen en ze ging me helemaal knuffelen en als ik iets moest in Melbourne mocht ik haar contacten, hoe beautiful is dat ;)

Nou ik daarna gauw mijn bagage ophalen en op naar het treinstation waar ik zowaar een trein eerder kon halen (wat simpelweg betekende dat ik geen 6 uur hoefde te wachten) en daar raakte ik aan de praat met een vrouw met een bijzonder kapsel. Ze had namelijk zwart haar (denk ik) en daarin zaten knalrode gebieden, een soort koeienvlekken leken het wel. Maar ze was wel heel aardig, en ook zij vertelde mij dat het gebied waar ik heen ga (nu dus ben) zeer beautiful is. En ja de rest van mijn leven was ook al beautiful. Op een gegeven moment moest ik overstappen van trein naar  bus en zij moest ook op datzelfde treinstation uitstappen. Daar aangekomen ging ze mij helemaal naar mijn bus brengen zodat ik echt niet verdwaalde (aah schattig toch). Die bussen die zijn wel echt bijzonder, het begint al met het feit dat op dat busstation 8 bussen konden staan en de hele dag staan daar full-time 2 medewerkers van de busmaatschappij tegen mensen te vertellen in welke bus ze moeten. Dus ik kom aanlopen met die vrouw, dan meld je ik moet naar Mount Gambier, die mannetjes wijzen dan de juiste bus aan en leggen je bagage in het bagageruim. Dat is toch hilarisch sta je daar de hele dag, en als een bus bijna vertrekt roep je 3 keer door het station is er nog iemand die mee wil naar ....-volgt plaatsnaam-.... en verder doen ze dus helemaal niks. 

En dan die bus zelf he, daar zit echt een vadsige gril op niet normaal en dan nog een extra rek er bovenop. Volgens mijn theorie is dat zodat ze zo hard mogelijk kangaroos kunnen aanrijden want tijdens de busreis heb ik regelmatig borden zien staan van pas op kangaroos. Busreis was mooi, lekker door de natuur, best afwisselend ook plat en heuvels, koeien, landbouw, bos, afgebrand bos, gekapt bos.... 

O ja nog een leuke anekdote, tijden die reis zit ik dus lekker een beetje te slapen, (eindelijk stoelen die wel achterover kunnen) en ineens bijna aan het einde van de rit, bij een halte stapt gewoon de plaatselijke zwerversclub in, lekker van die onverzorgde mensen die onaangename geuren verspreiden. Nou dan denk je ook van naar welke stad ga ik precies, en wat is dan precies zo beautiful? Maar gelukkig gingen ze niet zo lang mee met de bus en al helemaal niet mee naar Mount Gambier. 

Eindelijk hier aangekomen ben ik opgehaald door die mensen, beetje spullen uitgepakt enzo. En ik heb echt een vadsig grote kamer, een badkamer en wc die ik met 1 van die meiden moet delen (niet normaal ze hebben hier 3 badkamers). Mooi huis! Ja verder niet zoveel over te melden, ik vind dit lulverhaal nu wel lang genoeg.

Thanks mate, voor het lezen